Geçtiğimiz Ağustos ayında memleketim Artvin’deydim. Sadece bir günümü köyden yaylaya yaya olarak yürüyerek geçirdim. Çok uzun zamandır bu kadar yorulduğumu ve kafamı rahatlattığımı hatırlamıyorum. Temiz hava çok iyi gelmişti. O gün 14 km yol yürüdüm (17 bin adım) ve çok yoruldum ama ertesi sabah 7’de dinç olarak uyandım. Yolda denk geldiğimiz suların hepsinin tadına kuşku duymadan, iç rahatlığı ile baktım. Hatta bir kaç kaynağın çıktığı yerden su içme imkanı buldum. Yaylaya vardığımızda halamın kızının yaylasına uğradık ve yemek yedik. Yeni pişmiş ekmeklerinde resmini koyuyorum. Umarım canınız çekmez. 🙂 Dağ o kadar soğuktu ki yaylanın içinde soba yanıyordu.
En son 2010 yılında Artvin’e gitmiştim fakat yaylaya çıkamamıştım. Çok uzun zamandır gitmek istiyordum. Benim için çok güzel bir deneyim oldu. Annemin, babamın çocukluğunu ve gençliğinin geçtiği yollardan yürümek bana çok iyi geldi.
Aşağıya bir kaç fotoğraf bırakıyorum. Umarım sizlerde böyle bi yolcuğunu yapacak fırsatı bulabilirsiniz.
